در بزرگراه زندگی، همواره "راهت" "راحت "نخواهد بود.

هر "چاله ای" " چاره ای" به من آموخت.

"دوباره" فکر کن فرصتها "دوبار" نمیشوند.

"بکوش" و نا امیدی را "بکش".

برای جلوگیری از "پس رفت" پس، باید "رفت".