ندای زندگی

اینجا خانه مجازی من است. از این به بعد مطالبی در مورد تغییر نگاهمان به زندگی خواهم نوشت.

ندای زندگی

اینجا خانه مجازی من است. از این به بعد مطالبی در مورد تغییر نگاهمان به زندگی خواهم نوشت.

آدمک



آدمک آخر دنیاست بخند...

آدمک مرگ همین جاست بخند...

اون خدایی که تو بزرگش خواندی بخدا مثل تو تنهاست بخند...

دست خطی که تو را عاشق کرد ...

شوخی کاغذی ماست بخند...

فکرکن درد تو ارزشمند است...

فکر کن گریه چه زیباست بخند...


نظرات 3 + ارسال نظر
ق.ط شنبه 14 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 12:06 ب.ظ

سلام انشاءالله مبارک است سلیقه شما در انتخاب داستانهای واقعی را خیلی میپسندم و خیلی با اندیشهاهای من سازگار است. هرکدام از این داستانها میتواند منشاه تغییر اساسی در نگاه و طرز تفکر و جنان بینی هر شخص داشته باشد. امیدوارم با تلاش و کار مضاعف این حرکت ارزشمندت را ادامه دهی.

محمد درویش شنبه 14 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 01:51 ب.ظ http://darvish.info

درود بر مریم عزیز ...
ورودت را به دنیای مجازی صمیمانه تبریک می گویم و امیدوارم در این دنیا با خردورزی، استمرار داشته و با درک "ندای زندگی" همواره به سوی اوج پر بکشی.
خوشحالم که گریه را "زیبا" می بینی و تنهایی را شناسه بالندگی ...
باید به مرگ خندید ...

موفقیت با همیاری دوستان است.
مرسی دوست عزیز

هومان خاکپور شنبه 14 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 10:12 ب.ظ http://hoomankhakpour.blogfa.com

درود
ضمن تبریک سال نو ... من هم ورودتان را به دنیای مجازی تبریک گفته و استمرار حیات تارنمای شما را در سال های سال آرزو دارم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد